Światowy Dzień Lalkarstwa obchodzony jest 21 marca. Lalkarstwo jest formą teatru, która obejmuje manipulację lalkami, które są animowane przez człowieka. Jest to bardzo stara forma teatru, która pierwszy raz została opisane w V w pne. Najstarsza polska nazwa lalki teatralnej pochodzi z XV w i nazywa się ŁĄTKA.
Istnieje wiele różnych odmian lalek. Najbardziej znane to: Pacynki czyli lalki zakładane na dłoń lub paluszki. Kolejne to Kukiełki -lalka teatralna, która jest sztywno osadzona na kiju zwanym gabitem. Marionetka to lalka do której kończyn przymocowane są sznurki. Ich końcówki połączone są krzyżakiem za który trzyma aktor. Jawajka, która często przez dzieci zupełnie niechcący nazywana jest jamajką zawsze budzi ogromny podziw. Jest nieco podobna do pacynki, gdyż tu także ręka ludzka zastępuje tułów. Ręka aktora trzyma bowiem patyk (gabit lub pistolecik), ukryty w długim rękawie. Drugą ręką aktor porusza rękami lalki, posługując się drutami. Lalka cieniowa, która może powstać z naszych dłoni, może być wycięta z tektury i przymocowana do patyczka , ażurowa lub dwuwymiarowa. Aby takie lalki mogły zagrać, zawsze musi pojawić się strumień światła.
W Dyskusyjnym Klubie Przyjaciół Książki dzieci obejrzały naszą kolekcję lalek i wyszukały laleczki teatralne. Poznały różne rodzaje lalek teatralnych . Wysłuchały książki Lidii Miś „ W pewnym teatrze lalek” oraz wykonały laleczki z rolek po papierze i bibuły.
